Hep dile
getirmisimdir tek gunluk kutlamalari sevmiyorum sevgi her an dile
gelmeli, nehirler gibi cosmali tasmali yureklerden diye ama bir yandan
da kutlama gunleri geldigi zaman da corbada benim de tuzum olsun
istiyorum.
Hatirlamak...
Hatirlanmak...
Sevmek...
Sevilmek...
Tadina doyumsuz...
Bu firsatlari kacirmamali hayatta.
Metafizik, parapsikoloji, su, bu ama var ya bu dunyaya bir kez geliyoruz.
Hakkini vermeli bu yasamin, sevginin...
Korkmayin sevmekten...hele de sevginizi haykirmaktan...
Var olmanin en guzel belirtisi bu.
Hani hep diyoruz ya: Ana gibi yar olmaz diye...
Anne sevgisi muhtesem bir enerji, kelimeler o derece kifayetsiz ki bu sevgiyi tanimlamaya ama;
Bence baba gibi de yar olmaz.
Bir baskadir
Baba Sevgisi
Baba Tutkusu
Baba Ozlemi
Kah siginacak limaniniz olur,
Kah onunde saygi ile egildiginiz lider...
Kah kiyasiya tartistiginiz rakibiniz ya da dusmaniniz,
Kah dipsiz bir kuyu gibi bilgeliginden yararlandiginiz ogretmeniniz...
O kadar cok seydir ki aslinda babalar ve o kadar zordur ki onlar icin degistonton der gibi bu surecler arasinda gidip gelmek...
Erkek olmanin otesinde baba olmak...
Otorite ve disiplin mekanizmasinin dehlizlerinde bir kor gibidir cocuklarina duyduklari sevgi.
Babalar olumune sever cocuklarini.
Cocuk dediniz mi akan sular durur onlar icin ama ne yazik ki bircogumuz yasamdaki duruslari nedeni ile zaman zaman suphe ederiz sevgilerinden.
Aslinda ne annemizin ne de babamizin sevgisinden, sefkatinden kosullarimiz ne olursa olsun suphe etmemeliyiz.En kotu diye tanimlananin bile vardir bir sebebi ama bu sebepler asla sevgisizlik anlamina gelmez.
Ve biliniz ki, yeryuzunde kim ne derse desin sizi isteyerek ya da istemeyerek yari yolda birakmayacak yegane dostunuz onlardir.
Cok uzatmayayim...
Sevgiyi ifade etmeye kelimeler yetmez hele de yazan benim gibi amator ise.
Bu dunyaya gelis tarihimizi biliyoruz ama gizem sudur ki gidis bileti ne zamana kesilmis onu bilemiyoruz.
Dolayisi ile sevin doya doya sevin diyorum nacizane.... Ve mumkunse de dile getirmekten sakinmayin.
Benim gibi babasi artik yaninda olmayanlar ne olur uzulmesinler bu satirlari okurken olur mu?
Onlar bedenen yanimizda olmasalar da aslinda hic gitmediler ki yuregimizden.
Sadece artik onlara dokunamiyor ve buram buram koklayamiyoruz icimize ceke ceke ama varliklarini hissediyoruz bedenimizin, zihnimizin ve ruhumuzun her zerresinde...
Sadece babalara degil yolu sevgiden gecen herkese sevgimle...
'Sevdigin insana soylemek istediklerin sonsuza dek icinde kalir;
o topragin altindadir, artik onun gozlerinin icine bakamazsin,
kucaklayamazsin, ona henuz soyleyemediklerini soyleyemezsin.
Cok uzun yasadigim ve pek cok kisi yitirdigim icin artik biliyorum ki
oluler yokluklari ile degil - onlarla bizim aramizda - soylenmeden
kalmis sozler yuzunden keder verirler asil.''
Susanna Tamaro
''Yureginin Goturdugu Yere Git'', Can Yayinlari, 1996
Fehmi Asma
Hatirlamak...
Hatirlanmak...
Sevmek...
Sevilmek...
Tadina doyumsuz...
Bu firsatlari kacirmamali hayatta.
Metafizik, parapsikoloji, su, bu ama var ya bu dunyaya bir kez geliyoruz.
Hakkini vermeli bu yasamin, sevginin...
Korkmayin sevmekten...hele de sevginizi haykirmaktan...
Var olmanin en guzel belirtisi bu.
Hani hep diyoruz ya: Ana gibi yar olmaz diye...
Anne sevgisi muhtesem bir enerji, kelimeler o derece kifayetsiz ki bu sevgiyi tanimlamaya ama;
Bence baba gibi de yar olmaz.
Bir baskadir
Baba Sevgisi
Baba Tutkusu
Baba Ozlemi
Kah siginacak limaniniz olur,
Kah onunde saygi ile egildiginiz lider...
Kah kiyasiya tartistiginiz rakibiniz ya da dusmaniniz,
Kah dipsiz bir kuyu gibi bilgeliginden yararlandiginiz ogretmeniniz...
O kadar cok seydir ki aslinda babalar ve o kadar zordur ki onlar icin degistonton der gibi bu surecler arasinda gidip gelmek...
Erkek olmanin otesinde baba olmak...
Otorite ve disiplin mekanizmasinin dehlizlerinde bir kor gibidir cocuklarina duyduklari sevgi.
Babalar olumune sever cocuklarini.
Cocuk dediniz mi akan sular durur onlar icin ama ne yazik ki bircogumuz yasamdaki duruslari nedeni ile zaman zaman suphe ederiz sevgilerinden.
Aslinda ne annemizin ne de babamizin sevgisinden, sefkatinden kosullarimiz ne olursa olsun suphe etmemeliyiz.En kotu diye tanimlananin bile vardir bir sebebi ama bu sebepler asla sevgisizlik anlamina gelmez.
Ve biliniz ki, yeryuzunde kim ne derse desin sizi isteyerek ya da istemeyerek yari yolda birakmayacak yegane dostunuz onlardir.
Cok uzatmayayim...
Sevgiyi ifade etmeye kelimeler yetmez hele de yazan benim gibi amator ise.
Bu dunyaya gelis tarihimizi biliyoruz ama gizem sudur ki gidis bileti ne zamana kesilmis onu bilemiyoruz.
Dolayisi ile sevin doya doya sevin diyorum nacizane.... Ve mumkunse de dile getirmekten sakinmayin.
Benim gibi babasi artik yaninda olmayanlar ne olur uzulmesinler bu satirlari okurken olur mu?
Onlar bedenen yanimizda olmasalar da aslinda hic gitmediler ki yuregimizden.
Sadece artik onlara dokunamiyor ve buram buram koklayamiyoruz icimize ceke ceke ama varliklarini hissediyoruz bedenimizin, zihnimizin ve ruhumuzun her zerresinde...
Sadece babalara degil yolu sevgiden gecen herkese sevgimle...
'Sevdigin insana soylemek istediklerin sonsuza dek icinde kalir;
o topragin altindadir, artik onun gozlerinin icine bakamazsin,
kucaklayamazsin, ona henuz soyleyemediklerini soyleyemezsin.
Cok uzun yasadigim ve pek cok kisi yitirdigim icin artik biliyorum ki
oluler yokluklari ile degil - onlarla bizim aramizda - soylenmeden
kalmis sozler yuzunden keder verirler asil.''
Susanna Tamaro
''Yureginin Goturdugu Yere Git'', Can Yayinlari, 1996
No comments:
Post a Comment